14.2.11

KUTLU DOĞUM VE MEVLİD KANDİLİ



Hayatın gayesi, yaratılışın mânâsı silinmiş, yok olmuştu. Her şey mânâsız başıboşluk ve hüzün örtülerine bürünmüştü.

Ruhlar bir şey bekliyor, bir nurun zulmet perdesini yırtmasını içten içe hissediyordu.

O vahşet devrinde kâinat ufkundan bir güneş doğdu. Bu güneş âhirzaman Peygamberi Hz. Muhammed Aleyhissalâtü Vesselam idi. Tarihin seyrini, hayatın akışını değiştiren bu eşsiz olay, dünyayı yerinden sarsan değişimlerin en büyüğü idi.

İşte insanlığın akıl ve kalbinde düğümlenen "Necisin, nereden geliyorsun, nereye gidiyorsun?" sorularını, düğümlerini çözüp kâinatın Sahibini ilân ve ispat edecek bir zatın teşrifi sadece insanların ruh ve kalbinde değil, diğer varlıklarda, hattâ cansız eşyada bile yansımasını bulacaktı.

Doğudan batıya bütün âlemin nurlara büründüğü, İlâhi değişimin tecelli ettiği o gece neler oldu neler?

Yahudi ileri gelenleri ve âlimleri kitaplarında daha önce rastladıkları işaret ve müjdelerin açığa çıktığını gördüler. Kimsenin haberi olmadan en önce onlar bu müjdeyi verdiler

O gece Yahudi âlimleri semâya bakıp "Bu yıldızın doğduğu gece Ahmed doğmuştur" dediler. (1)

Bir Yahudi ileri geleni Mekke'de Peygamberimizin doğduğu gece, içlerinde Hişam ve Velid bin Muğire, Utbe bin Rabia gibi Kureyş ileri gelenlerinin bulunduğu bir toplantıda,

"Bu gece sizlerden birinin çocuğu oldu mu?" diye sordu.

"Bilmiyoruz" diye cevap verdiler.

Yahudi, "Vallahi sizin bu ihmalinizden iğreniyorum!

"Bakın, ey Kureyş topluluğu, size ne söylüyorum, iyi dinleyin. Bu gece, bu ümmetin en son peygamberi Ahmed doğdu. Eğer yanlışım varsa, Filistin'in kudsiyetini inkâr etmiş olayım. Evet, onun iki küreği arasında kırmızımtırak, üzerinde tüyler bulunan bir ben var" dedi.

Toplantıda bulunanlar Yahudinin sözünden hayrete düştüler ve dağıldılar. Her birisi evlerine döndüğünde bu durumu ev halkına anlattılar. "Bu gece Abdülmuttalib'in oğlu Abdullah'ın bir oğlu doğdu. Adını Muhammed koydular" haberini aldılar.

Ertesi gün Yahudiye vardılar:

"Bahsettiğin çocuğun bizim aramızda dünyaya geldiğini duydun mu?" dediler.

Yahudi "Onun doğumu benim size haber verdiğimden önce midir, sonra mıdır?" dedi.

Onlar, "Öncedir ve ismi Ahmed'dir" dediler.

Yahudi, "Beni ona götürün" dedi.

Yahudi ile beraber kalkıp Hz. Âmine'nin evine gittiler, içeri girdiler.

Pegamberimizi Yahudinin yanına çıkardılar. Yahudi Peygamberimizin sırtındaki beni görünce, üzerine baygınlık geldi, fenalaştı. Kendine gelip ayıldığı sırada,

"Ne oldu sana, yazıklar olsun" dediler.

Yahudi, "Artık İsrail oğullarından peygamberlik gitti. Ellerinden kitap da gitti. Artık Yahudi âlimlerinin kıymet ve itibarları da kalmadı. Araplar peygamberleriyle kurtuluşa ereceklerdir.

"Ey Kureyş topluluğu, ferahladınız mı? Vallahi size, doğudan batıya kadar ulaşacak bir güç, kuvvet ve bir üstünlük verilecektir" dedi. (2)

Kâinatın Efendisini dünyaya getiren bahtiyar annenin henüz dünyaya gelmeden görüp gördükleri çok manalıydı..

Peygamber Efendimize hamileyken rüyasında, "Sen, insanların en hayırlısına ve bu ümmetin efendisine hamile oldun. Onu dünyaya getirdiğin zaman 'Her hasetçinin şerrinden koruması için bir ve tek olana sığınırım' de, sonra ona Ahmed yahut Muhammed ismini ver."

Yine kendisinden çıkan bir nurun aydınlığında bütün doğuyu ve batıyı, Şam ve Busra saray ve çarşılarını, hattâ Busra'daki develerin uzanan boyunlarını gördüğünü Abdülmüttalib'e anlatmıştı.(3)

Aynı gece Hz. Amine'nin yanında bulunan Osman ibn As'in annesinin gördükleri de şöyle:

"O gece evin içi nurla doldu, yıldızların sanki üzerimize dökülecekmiş gibi sarktıklarını gördük." (4)

Evet bu ulvî anı dile getiren Mevlid'in yazarı Süleyman Çelebi bütün bu hakikatleri şu beytiyle şiirleştirmiştir:

"Hem Muhammed gelmesi oldu yakın

Çok alâmetler belirdi gelmedin"

Rabiülevvel ayının 12. Pazartesi gecesi, yapılan hesaplamalara göre, Miladi takvime göre 20 Nisan'a denk gelen gece idi.

Dünyayı şereflendiren iki Cihan Serverinin üzerini o günün bir âdeti olarak bir çanakla kapattılar.

Araplara göre o zaman, gece doğan çocuğun üzerine bir çanak koymak ve gündüz olmadan ona bakmamak âdetti. Fakat bir de baktılar ki, Peygamber Efendimizin üzerine konulan çanak yarılarak ikiye ayrılmış, Efendimiz gözlerini gökyüzüne dikmiş, başparmağını emiyordu. (5)

Evet, bu işaret her türlü küfrün, zulmün, şirkin ve her türlü bâtıl inanç ve âdetlerin parçalanıp yok olması, imanın, nurun ve hidâyetin kâinatı aydınlatması için gönderilmiş bir Peygamber idi.

Aynı gece Kabe'de tapılmakta olan cansız putların çoğunun baş aşağı devrildiği görüldü.
Aynı gece Kisra sarayının beşik gibi sallanıp on dört balkonunun parçalanıp yerlere düştüğü öğrenildi.

Sava'da mukaddes tanınan gölün suyunun çekilip gittiği görüldü.

Bin senedir yakılan ve söndürülmeyen Mecusi ateşinin sönüverdiği müşahede edildi.

Bütün bunlar işaret ve alamettir ki, yeni dünyaya gelen zat ateşe tapmayı, puta tapmayı kaldırıp, Fars saltanatını parçalayarak Allah'ın izni olmadan kutsal tanınan şeylerin kutsallığını ortadan kaldıracaktır. (6)

İşte bu geceye Veladet-i Nebi gecesi diyor ve onun bütün kalbimizle, ruhumuzla her sene yeniden yâd edip kutluyoruz. Bütün kâinatla bu geceyi karşılayarak onun âleme teşrifine kıyam ediyoruz.

Getirdiği ebedi nura, açtığı saadet caddesine ve sünnet-i seniyyesine yeniden sımsıkı sarılmak ve Mevlid Kandilini vesile ederek ona yeniden bîatimizi, bağlılığımızı tazelemek ne yüce bir şeref ve ne büyük bir saadettir.

Yüce Rabbim bizleri sevgili Resulünün şefaatine nail eylesin.

(1) - İbni Sa'd. Tabakat, 1; 60.
(2) - A.g.e., 1:162-163
(3) - Taberî Tarihi, 2:125; İbni Sa'd. Tabakat. 1:102.
(4) - A.g.e., 2:126
(5) - İbni Sa'd. Tabakat, 1:102.
(6) - Bediüzzaman Said Nursî. Mektubat, s. 161-162


Kandiller nasıl değerlendirilmelidir?

Bütün kandil gecelerinde yapılabilecek ve yapılması gereken önemli bir takım afv ü mağfirete nail olma, ecr ü sevap kazanma, manevî terakki kaydetme, bela ve musibetlerden kurtulma ve rıza–i İlâhiye ulaşma vesileleri vardır ki, bunlardan bazılarını maddeler hâlinde kısaca ve toplu olarak yeniden hatırlamakta yarar var:

1. Kur'ân–ı Kerim okunmalı; okuyanlar dinlenmeli; uygun mekânlarda Kur'ân ziyafetleri verilmeli; Kelamullah’a olan sevgi, saygı ve bağlılık duyguları yenilenmeli, kuvvetlendirilmeli.

2. Peygamber Efendimiz (sas)’e salât ü selâmlar getirilmeli; O’nun şefaatini ümit edip, ümmetinden olma şuuru tazelenmeli.

3. Kaza, nafile namazlar kılınmalı; varsa o geceye ait nakledilen namazlar, onlar da ayrıca kılınabilir; kandil gecesi, özü itibariyle ibadet ve ibadette ihsan şuuruyla ihya edilmeli.

4. Tefekkürde bulunulmalı; “Ben kimim, nereden geldim, nereye gidiyorum, Allah’ın benden istekleri nelerdir” gibi konular başta olmak üzere hayatî meselelerde derin düşüncelere girmeli.

5. Geçmişin muhasebe ve murakabesi yapılmalı; ve şimdinin ve geleceğin plân ve programı çizilmeli.

6. Günahlara samimi olarak tevbe ve istiğfar edilmeli; idrak edilen geceyi son fırsat bilerek nedamet ve inabede bulunulmalı.

7. Bol bol zikir, evrad ü ezkarda bulunulmalı.

8. Mü’minlerle helalleşilmeli; onlarla irtibatımız cihetinden rızaları alınmalı.

9. Küs ve dargın olanlar barıştırılmalı; gönüller alınmalı; kederli yüzler güldürülmeli.

10. Kişi kendine ve diğer Mü’min kardeşlerine hattâ isim zikrederek dualar etmeli.

11. Üzerimizde hakları olanlar aranıp sorulmalı; vefa ve kadirşinaslık ahlâkı yerine getirilmeli.

12. Yoksul, kimsesiz, öksüz, yetim, hasta, sakat, yaşlı olanlar ziyaret edilip, sevgi, şefkat, hürmet, hediye ve sadakalarla mutlu edilmeli.

13. O gece ile ilgili âyetler, hadîsler ve bunların yorumları ilgili kitaplardan ferden veya cemaaten okunmalı.

14. Dini toplantılar, paneller ve sohbetler düzenlenmeli; va’z ü nasihat dinlenmeli; şiirler okunmalı; ilâhî ve ezgilerle gönüllerde ayrı bir dalgalanma oluşturmalı.

15. Kandil gecesinin akşam, yatsı ve sabah namazları cemaatle ve camilerde kılınmalı.

16. Sahabe, ulema ve evliya türbeleri ziyaret edilmeli; hoşnutlukları alınmalı; ve manevî iklimlerinde vesilelikleriyle Hakk’a niyazda bulunulmalı.

17. Vefat etmiş yakınlarımızın, dostlarımızın ve büyüklerimizin kabirleri ziyaret edilmeli; iman kardeşliğine ait sadakati yerine getirilmeli.

18. Hayattaki manevî büyüklerimizin, üstadlarımızın, anne ve babamızın, dostlarımızın ve diğer yakınlarımızın kandilleri bizzat giderek veya telefon, faks yahut e–mail çekerek tebrik edilmeli; duaları istenmeli.

19. Bu kandil gecelerinin gündüzlerinde mümkün olduğunca oruç tutulmalı.

Mübarek gecelerin ihyası ile ilgili özel bir ibadet mevcut değildir. Namaz, tilavet–i Kur'ân, dua gibi bütün ibadet çeşitleri ile gece ihya edilebilir... Mübarek gecelerde kılınan bazı hususi namazlar sünnette mevcut değildir; muteber bir rivayete de istinad etmezler. Bu, “O gecelerde namaz kılmak mekruhtur” anlamına gelmez. Teheccüd ve nafile namazları teşvik eden rivayetler çoktur. Bunların mübarek gecelerde yapılması elbette daha faziletlidir.” (Canan, Kütüb–ü Sitte, 3/289).

Kandil gecelerine ait olduğu kaydedilen namazları da ayrıca kılmakta ise bir sakınca yoktur; sevaptan hâli değildir

---

En Sevgiliye!
Ey nuru alemlere gark olmuş Efendim. Ey rahmet peygamberi, Ey doğduğunda bile ümmeti diye ağlayan Efendi (SAV). Ne güzel bir nebisin Yaresulallah. Rabbimin Habibim diye hitap ettiği, Mübarek Adını, Adının yanına yakıştırdığı Sevgili...
Ne kadar biliyoruz ki Seni? Ne kadar biliyoruz kıymetini? Hani birgün sahabe Efendilerimize: "Beni görmeden bana iman etmiş kardeşlerimi görmeyi çok isterdim" buyurmuşsunuz. Onlarda: "Biz Senin kardeşlerin değil miyiz" dediklerinde. "Sizler benim arkadaşlarımsınız, Benim kardeşlerim de beni görmedikleri halde bana inananlardır." buyurmuşsunuz. 
Bizler Seni görmeden Sevdik Efendim. Senin o güzel sesine hasret, o güzel gül yüzüne hasret, o güzel gül kokuna hasretiz... Bu ümmet Sana hasret Efendim. Bizlerde Seni görmeyi ne kadar isterdik bir bilsen. Canım, cananım, gül kokulum. Biricik Sevgilim. En Sevgilim. 
Bizler geceleri namaz kılmaktan ayakları şişen bir peygamberin, gündüzleri uyumaktan gözleri şişen ümmetiyiz! Namazlarını kaçırmayan bir neslin, dizilerini kaçırmayan torunlarıyız biz! Senin sözünden çıkmayan arkadaşların gibi olamadık biz. Onların o güzel aşklarının ne kadarı içimizde hani? Affet bizi ey Nebi!
Mısırdan Kuran ziyafetine katılan bir imam, kuran okumaya başlayınca tüm camidekiler ağlamaya başlamış. O da neden ağlıyorlar diye sormuş. Duygulandıklarını öğrenince de çok şaşırmış. Ben miras ayetlerini okuyordum demiş. Biz şekle, şemale takılı kalmış bir ümmetiz Efendim. Neden geçmiyor şu Kur'an kursaklarımızdan? Ezan okunduğunda neden titremiyor bu ten? Adın geçilince ne kadar yanıyor bu yürek? Senin o güzel sünnetlerinin ne kadarını yaşıyoruz biz? 
Hz. Ömer Efendimizin giydiği kıyafette 30 tane yama dururken, onlar öylesine israftan kaçınırken, sizler o zamanda yiyecek doğru dürüst birşey bulamazken, bizler bugün ne yapıyoruz? Bir giydiğimizi bir daha giymiyor, her çıkan modanın peşinden koşuyor, kurudu diye ekmekleri çöplere atıyoruz. Kimiz Allah aşkına biz? Bu durumda kardeşin sayar mısın bizi Efendim? 
Sen En sevilen kulsun Efendim. Sen alemlere rahmet olarak gönderilmiş peygambersin Efendim. Hasırın üstünde geçirmişsin mübarek ömrünü. Bugün bizlere gelsen, sıcacık döşeklerimizde yatıyor bulursun bizi. Güzel halıların üstünde görürsün bizi. Bunca rahatlığın içinde ne kadar ibadet ettiğimizi hiç sorma Efendim... 
Bir gün benim nam-ı celilim güneşin doğup battığı her yere ulaşacak buyuruyorsun. Bir söz versek kendimize. Bu günü  hayatımızın dönüm noktası belirlesek. Silkelensek şöyle. Rabbimize tövbe etsek. Senin nam-ı celilini yaymayı hedef edinsek kendimize. Kur'an ışığımız, Sen önderimiz, sünnetin pusulamız olsun. Bizi ziyarete geldiğinde sıcak döşeklerimizde yatarken değil, secdede aşk-ı ilahi için Senin için göz yaşı dökerken bul. Bu defa bu gözler Senin için ağlamaktan şişsin. 
Bizleri affet Efendim. İnş. Sana layık bir ümmet olmayı başarırız bir gün! 

*** Bir keresinde kutlu doğum programına katıldığımızda "Sevdim Seni Mabuduma" ilahisini dinlemiştik. İlahiyi okuyan arkadaşımız bir gece öncesi Efendimizi (SAV) rüyasında görmüş. Efendimiz (SAV) :  "bana sevdim Seni Mabuduma ilahisini söyler misin ben onu çok seviyorum buyurmuşlar." Arkadaşımızda rüyasında o ilahiyi söylemiş. Bende çok severim. Hepinize Gül kokulu kandiller diliyorum. Kandiliniz mübarek olsun. Efendimize layık bir ümmet olmak ümidiyle. Rabbim hepimizden razı olsun inşallah. 
Sevdim Seni Mabuduma


Sevdim seni Mabuduma, canan diye sevdim

Bir ben değil alem sana hayran diye sevdim

Evlad-ı iyalden geçerek ben ravzana geldim
Ahlakını methetmede Kur'an diye sevdim

Kurbanın olam şahı resul, kovma kapından
Didarına müştak olan yezdan diye sevdim

Mahşerde nebiler bile senden medet ister
Gül yüzlü melekler sana hayran diye sevdim...


İlahiyi dinlemek için tıklayınız.

5 yorum:

Cafe Pepela dedi ki...

Es-Selamu aleyküm kardeşim,
Allah razı olsun..
Kandilinizi kutlar,hayırlara vesile olmasını temenni ederim.Dualarında bizi unutma inşaAllah.
Kalbi sevgi ve selamlarımla

Unknown dedi ki...

Selam canim, kandilin mubarek olsun, Yüce yarrabim dualarini kabul eyleisn. Bebislerine iyib ak olur mu?

Osmanlı Oto Lastik dedi ki...

Hayırlı kandiller..

mintinin dünyası dedi ki...

sevgişli arkadaşım geçmiş kandilin mübarek olsun.Allahım tekrarını nasip etsin.sevgilerimle...

tadınadoyamadım-dilek dedi ki...

Cuman mübarek olsun canım
AEO

O baktımsenden ses yok bende yattım:)